Prolog

włącz
Był letni wieczór. Szedłem starym chodnikiem, w ręku trzymałem białą różę - jej ulubioną. Kierowałem się w stronę miejsca jej spoczynku. Kilkakrotnie zderzyłem się z jakimś przechodniem, ale to nie miało dla mnie większego znaczenia.Na nosie miałem okulary przeciwsłoneczne, idealnie maskujące moje opuchnięte od płaczu i niedoboru snu oczy. Rozmyślałem co by było, gdyby żyła, gdyby szła teraz koło mnie.
To Ty jesteś Zayn Malik? - usłyszałem za swoimi plecami co wybiło mnie z amoku. 
Tak, to ja - powiedziałem podnosząc głowę, była to jedna z fanek
Wymusiłem uśmiech do zdjęcia, podpisałem jej Iphone'a i ruszyłem dalej. Po upływie kilku minut znalazłem się na cmentarzu, usiadłem przy jej grobie.
Hej Sophie - odezwałem się - tęsknię za Tobą.
 Nie mogę dać sobie rady po Twojej śmierci, minęło zaledwie pół roku,  na moich nadgarstkach przybywa ran
Uniosłem delikatnie rękaw i spojrzałem na jedną z rąk, cięcia z dzisiejszego dnia piekły. Mimowolnie się uśmiechnąłem. Już nawet pogadanki z Liamem nic nie dają
Od ostatniego spotkania z Tobą tutaj  czyli wczoraj ciąłem się dwa razy. Jest ich o 5 więcej - przyznałem się
Ja nie mogę tak żyć. Każdego dnia próbuję dołączyć do Ciebie, lecz za bardzo się boję i przecinam tylko skórę. 
Wiatr delikatnie musnął moje ciało

Nie mogę pogodzić się z tym, że odeszłaś. Nowotwór Cię wykańczał, każdego dnia słabłaś coraz bardziej, traciłem Cię - zacząłem płakać- chcę się przytulić, pocałować, usłyszeć Twój głos
Sophie,  bardzo Cię kocham, bez Ciebie moje życie nie ma sensu - położyłem różę na jej grobie, otarłem łzy i ruszyłem w stronę pierwszego lepszego baru, by choć na chwilę zapomnieć o wydarzeniu sprzed sześciu miesięcy                   

                                       ...
i jak wam się podoba? proszę o szczere komentarze, to dla mnie wiele znaczy <3